Piesze
SZLAK CZERWONY - (30,2 km)
Jarocin DWORZEC PKP – Al. Niepodległości - Rynek – Wrocławska – ul. Powstańców Wlkp. - kamienie księcia Radolina - grodzisko Cząszczew - osada nadleśnictwa - staw Zdrój - Wilkowyja - Bachorzew - Słupia - Słowików – Jarocin - ul. Wrocławska - Rynek - Al. Niepodległości - ul. Dworcowa - DWORZEC PKP.
Początek szlaku znajduję się przy dworcu kolejowym w Jarocinie. Ulicą Dworcową docieramy do Al. Niepodległości, skręcamy w prawo (pod wiaduktem), następnie docieramy do ul. Kardynała S. Wyszyńskiego i dalej do Rynku. Mijamy kościół Św. Marcina i wchodzimy w ul. Wrocławską, którą docieramy do skrzyżowania z ul. Powstańców Wlkp. Tu opuszczamy towarzyszący nam cały czas szlak żółty i kierujemy się ul. Powstańców Wielkopolskich w prawo. Jest to obwodnica drogowa Jarocina, przechodząca dwoma wiaduktami nad torami kolejowymi. Po prawej stronie widoczny skansen taboru kolejowego „Parowozowania” Jarocin. Mijamy siedzibę Straży Pożarnej, za nią skręcamy w lewo, a następnie w prawo i za chwilę wychodzimy na ulicę Warcianą. Kierujemy się nią w prawo i wkrótce docieramy do skraju lasu tu skręcamy w lewo i wędrujemy wijącą się ścieżką przez bór sosnowy z domieszką drzew liściastych. Po dłuższym czasie zbaczamy prostopadle w lewo i zaraz wychodzimy na rozwidlenie szos z Jarocina do Leszna i Pogorzeli. przekraczamy je i idziemy jeszcze 200 m drogą leśną na południe, po czym zbaczamy prostopadle w lewo i po kolejnych 150 m docieramy do leżących z prawej i lewej strony drogi głazów narzutowych, zwanych ”kamieniami księcia Radolina”. Dalej droga wije się równolegle do szosy. Wkrótce skręcamy w prawo i droga o nawierzchni żwirowej. przekraczamy przejazd na linii kolejowej z Jarocina do Leszna. Po dalszych 400 m szlak skręca prostopadle w lewo. Po dalszych 600 m przekraczamy niewielki strumyk i za nim kierujemy się ukośnie w lewo. Droga doprowadza nas w pobliże ciekawego grodziska – znajduje się ono w gąszczu krzewów po lewej stronie za odchodzącym w lewo duktem. Idziemy jeszcze 800 m w tym samym kierunku, a gdy droga się kończy, kierujemy się w prawo. Po dalszych 700 m szlak zbacza w prawo, po chwili jeszcze raz w prawo i wychodzi na mostek na kanale. Po lewej znajduje się śródleśny staw rybny. Idziemy teraz wyraźniejszą drogą i dwukrotnie skręcamy lekko w lewo. Docieramy do wiaduktu pod linią kolejową z Poznania do Kluczborka. Za nim na zakręcie drogi kierujemy się prostopadle w prawo na nikłą dróżkę, po chwili skręcamy w lewo i w końcu obok kilku zabudowań docieramy do szosy z poznania do Jarocina. Mijamy znajdujący się za szosą parking, za nim skręcamy w prawo, a potem w lewo. Tu warto opuścić na chwilę szlak i zejść na brzeg ciągnącego się równolegle po prawej stronie malowniczego stawu powstałego przez spiętrzenie Lipówki – prawego dopływu Lubieszki. Wracamy na szlak.
Dalej znaki ładną ścieżką doprowadzają do drogi jezdnej i skręcamy w prawo. Przekraczamy Lipówkę, za którą widać po prawej suchy pień dębu. Za chwilę docieramy do linii kolejowej Gniezno – Jarocin. Przed torami skręcamy w lewo i po 500 m osiągamy drogę prowadzącą z Cielczy (przechodzimy pod wiaduktem). Wkrótce dołączają się z prawej znaki szlaku zielonego. Razem z nimi po dłuższym czasie docieramy do końca lasu, gdzie droga skręca, a przed nami otwiera się rozległy widok. Na początku zabudowań Wilkowyi szlaki rozchodzą się. My idziemy w prawo ul. Brandowskiego aż do przystanku autobusów podmiejskich. Skręcamy w lewo, przekraczamy zabytkowym mostem Lutynię i dochodzimy do budynku szkoły.
Szlak czerwony odchodzi tu od głównej drogi prostopadle w ul. Iwaszkiewicza i po chwili zbacza w prawo. Po numerem 2 zwraca tu uwagę stary dom drewniany. Wkrótce droga wchodzi w las i doprowadza do znajdującego się po prawej krzyża z 1938 roku, poświęconego żołnierzom wojen napoleońskich. Prawdopodobnie stoi on na miejscu, gdzie zimą 1813 r. pochowano żołnierzy francuskich. Zaraz za nim droga wchodzi na krawędź wysoczyzny i osiąga skraj ciągnących się w lewo zabudowań Bachorzewa.
Nadal w tym samym kierunku wzdłuż skraju lasu dochodzimy do ruchliwej szosy Konin – Jarocin. Skręcamy w prawo szosą opadającą w dolinę Lutyni, ale przed zejściem na jej dno kierujemy się w lewo w las. Droga wiedzie między skarpą doliny a Lutynią, odcinkami wzdłuż łąk. Po 800 m szlak wchodzi na skarpę doliny, ale za chwilę, na zakręcie drogi, skręca na ścieżkę w prawo. Wije się ona przez teren o ciekawym ukształtowaniu, porośnięty urozmaiconymi lasami, wśród których rosną drzewa o pomnikowych rozmiarach. Ze skarpy po lewej spływają do Lutyni strumyki. Koryto rzeki często zbliża się do drogi, a brzeg chwilami staje się wysoki i stromy.
Na zboczu na lewo od szlaku znajduje się grodzisko stożkowate zwane Lisią Górką, powstałe przez odcięcie cypla suchymi fosami od krawędzi doliny. Jego średnica u podstawy wynosi 60 m, w wysokość ponad Lutynię 14,5 m. Po 400 m docieramy do szosy z Woli Książęcej do Jarocina, skręcamy nią w prawo i zaraz przekraczamy mostek na Lutyni. Po lewej pozostaje pałac i park oraz położone za nimi zabudowania wsi Słupia. Idziemy szosą w kierunku Jarocina. Wkrótce znów wchodzimy w las i mijamy usychający gruby dąb. Po 700 m schodzimy z asfaltu w lewo, a po chwili kierujemy się w prawo. W lesie rosną dęby o obw. do 370 m. Po prawej znajduje się najgrubsze drzewo w okolicach Jarocina – podwójny dąb o obw. 360 i 490 m. Tu kończy się las i niedługo docieramy do niewielkiej osady Słowików. Tu na skrzyżowaniu skręcamy w lewo. Droga wiedzie teraz na południe, najpierw wśród pól, a potem skrajem lasu. po 900 m kierujemy się boczną drogą prostopadle w prawo, w kierunku widocznego w oddali lasu.
Po dojściu do niego skręcamy w lewo i wędrujemy wzdłuż skraju zadrzewienia. Po pewnym czasie mijamy wypróchniały okaz dębu. Za nim droga wchodzi w las i niedługo doprowadza do parkingu leśnego przy szosie do Katowic. Przekraczamy szosę i wędrujemy drogą wzdłuż skraju lasu – najpierw asfaltową, a potem gruntową. Po prawej widoczne są zabudowania Jarocina. Na chwilę wchodzimy w las, skręcamy w prawo i opuszczamy go przy kolejnych zabudowaniach. Idziemy teraz asfaltową ul. Polną. po 500 m dołącza się z lewej szlak żółty i razem z nim osiągamy ul. Wrocławską. Skręcamy w prawo, za skrzyżowaniem z ul. Powstańców Wielkopolskich pozostawiamy odchodzący w lewo szlak żółty i stale prosto po dłuższym czasie docieramy do Rynku. Za ratuszem kierujemy się w ul. Wyszyńskiego, a następnie ul. Niepodległości idziemy w lewo i po 400 m kończymy wycieczkę na dworcu kolejowym.
SZLAK ZIELONY - (24,5 km)
Jarocin DWORZEC PKP - Al. Niepodległości - Rynek - Pałac Radolińskich - las Zdrój - Wilkowyja - Tarce - Lisew - Żerków - Brzóstków - Śmiełów - Lgów – Bieździadów – Dębno - Wolica Kozia - Nowe Miasto nad Wartą – Komorze – Rogusko - KSIĄŻ WIELKOPOLSKI.
Po opuszczeniu dworca kierujemy na ul. Dworcową i Al. Niepodległości, którą docieramy do Rynku. Ulicą Św. Ducha schodzimy w dół, przekraczamy drogę Poznań - Katowice oraz Jarocin - Rychwał i wchodzimy do parku miejskiego. Po lewej stronie Skarbczyk, pozostałość po średniowiecznej siedzibie Zarembów, po prawej amfiteatr, a za nim ruina kościoła Św. Ducha z 1516 r. Nieco w górę Pałac Radolińskich z połowy XIX w. Dalej szlak biegnie parkiem miejskim, a następnie szeroką drogą obsadzoną wiązami, przecinającą pola uprawne. Nią docieramy do wschodniej ściany lasu Zdrój. Wąską ścieżką schodzimy w dół po krawędzi jaru, w otoczeniu gęstego boru mieszanego. Zmieniając kierunek z północnego na wschodni, dochodzimy do szlaku czerwonego i znajdujemy się na leśnym trakcie prowadzącym do Wilkowyi. Szlak czerwony odchodzi w prawo na skraju wsi a my kierujemy się prosto i przekraczamy Lutynię zabytkowym kamiennym mostkiem. Przechodzimy obok kościoła p.w. św. Wojciecha i kierujemy się do wsi Tarce. Po dotarciu do zabudowań i ogrodzenia parku po prawej stronie widoczny jest pałac Gorzeńskich z 1871r. Kierujemy się w lewo w stronę wsi Kadziak i przy zakręcie drogi wchodzimy w prawo (przy leśniczówce) do lasu. 200 m od skrzyżowania możemy zejść ze szlaku (przy kapliczce) w stronę figurki Matki Bożej
z Lourdes. Długi spacer przez nieco podmokły las liściasty kończy się na polanie, z której roztacza się rozległy widok na pofalowany teren z wyraźnym wzniesieniem od strony zachodniej, zwanym Pagórem Łuszczanowa. Dróżką wśród pól, a później drogą asfaltową dochodzimy do zabudowań wsi Lisew. Następnie wąską ścieżką prowadzącą na wschód przekraczamy po raz drugi Lutynię, tym razem drewnianą kładką. Ulicami Ceglaną i Parkową docieramy do centrum Żerkowa. Po drodze mijamy basen kąpielowy, boiska i korty tenisowe oraz przylegający do nich park miejski. Przechodząc pod zabytkową bramą wchodzimy na ul. Kościelną. W górze - barokowy kościół p.w. św. Stanisława. Ul. Jarocińska doprowadza nas do rynku, którego środek zajmuje niewielki skwer zieleni, wokół piętrowe domy kalenicowe, w większości z końca XIX w. Nad południową pierzeją góruje pobliska wieża przekaźnikowa z 1962 r. Kierujemy się w ul. Mickiewicza, na skraju miasta kierujemy się za znakami w prawo i wchodzimy w wysokopienny bór sosnowy i wspinamy się na szczyt Łysej Góry (161 m n.p.m.). Podczas zejścia możemy podziwiać okolicę, w tym klasycystyczny kościół w miejscowości Brzostków. Obok kościoła schodzimy do drogi asfaltowej Raszewy - Lgów. (Kierujemy się w prawo za znakami). Na wprost dwór z końca XIX w. oraz spichlerz w formie budowli obronnej. W oddali widoczny pałac w Śmiełowie, w którym mieści się Muzeum A. Mickiewicza. Ze Śmiełowa szlak prowadzi dalej przez Lgów do Bieździadowa za którym trasa wchodzi na teren powiatu średzkiego.
Od wsi teren zaczyna opadać do doliny Warty. Przechodząc pod wiaduktem kolejowym, wychodzimy na pola mało uczęszczaną dróżką do widocznych z dala domów. Szlak wchodzi do Dębna nad Wartą od strony wschodniej. Przechodzimy najpierw obok figury św. Jana Nepomucena i gotyckiego kościoła z klasycystyczna dzwonnicą, a następnie mijamy z prawej strony dawny park krajobrazowy z ruinami pałacu i niszczejące mauzoleum. Po przejściu drogą asfaltową ok. 1 km zbaczamy w prawo, przy tablicy informacyjnej o rezerwacie przyrody "Dębno nad Wartą".
Szlak zielony poprowadzi nas dalej cały czas w kierunku zachodnim, równolegle do doliny Warty. Wielkim urozmaiceniem tego odcinka szlaku są ciekawie partie leśne ze starorzeczami oraz gęste zarośla i łąki. Podążając dalej na zachód mijamy przy mostku okazałą wierzbę o obw. ponad 520 cm i podchodząc nieco w górę osiągamy wieś Wolica Kozia. Z wzniesienia za wsią roztaczają się rozległe widoki na dolinę Warty. Dalej wędrujemy szeroką drogą leśną i wychodzimy wkrótce na skraj lasu w pobliżu stawu rybnego. Maszerując wśród pól nadal w kierunku zachodnim dochodzimy wkrótce do pierwszych zabudowań Nowego Miasta nad Wartą. Szlak dochodzi do rynku ul. Żerkowską, a następnie ul. Poznańską do skrzyżowania z obwodnicą.
Kolejny odcinek poprowadzony został drogą leśną obsadzoną kasztanowcami.
Po dojściu do poprzecznej drogi skręcamy najpierw w lewo a następnie w prawo. Las, na skraju którego idziemy, zmienia się w jednorodny bór sosnowy. Osiągamy w końcu widoczne zabudowania Komorza Nowomiejskiego. Wychodząc ze wsi idziemy wzdłuż lasu, obniżającym się terenie do krawędzi doliny Warty. W dole widoczna jest bujna roślinność i starorzecza. Wędrujemy przez bór mieszany porastający urozmaicony teren na krawędzi doliny. Dochodzimy do drogi asfaltowej z Chociczy, którą podążamy do Roguska.
Dalszy fragment szlaku prowadzi wzdłuż rzeki Warty w okolice Gogolewa, skąd skręca na południowy-zachód i prowadzi wśród lasów do Książa Wielkopolskiego.
SZLAK ŻÓŁTY - (20,8 km)
Jarocin DWORZEC PKP – Al. Niepodległości - Rynek - Wrocławska - Ciświca – Stefanów - Olesie - DOBRZYCA
W centrum Jarocina przebieg szlaku pokrywa się częściowo z trasą szlaku czerwonego. Początek szlaku znajduję się przy dworcu kolejowym w Jarocinie. Ulicą Dworcową docieramy do Al. Niepodległości, skręcamy w prawo (pod wiaduktem), następnie docieramy do ul. Kardynała S. Wyszyńskiego i dalej do Rynku. Następnie ul. Wrocławską udajemy się do skrzyżowania z ulicą Powstańców Wlkp. Tu opuszczamy szlak czerwony i ulicą Wrocławską idziemy prosto wśród zabudowań wsi Ciświcy. Nadal idąc w tym samym kierunku docieramy do asfaltowej drogi z Zakrzewa do Goliny. Kierujemy się w prawo i po 100 m – przy gospodarstwie skręcamy w lewo. Wkrótce docieramy do widocznych z dala bloków w folwarku Stefanów i skręcamy na asfaltową drogę w lewo. Przed bramą gospodarstwa kierujemy się w prawo i obchodzimy je od strony południowej.
Skręcamy w prawo i wędrujemy polną drogą na płd. aż do końca drogi i tam kierujemy się w lewo. Po dalszych 700 m, gdy główna droga skręca w lewo, idziemy prostopadle w prawo. Przechodzimy w pobliżu dwóch samotnych gospodarstw, należących do wsi Galew – Pustkowie położonej już w powiecie pleszewskim. Przekraczamy rów i za nim wchodzimy na drogę biegnącą ukośnie w lewo. Po 600 m skręca ona w lewo a my idziemy prosto równolegle do rowu. Po dalszych 500 m kierujemy się prostopadle w lewo, na wschód i po dłuższym czasie przecinamy asfaltową drogę z Zakrzewa do Galewa.
Nadal w tym samym kierunku wracamy w granice powiatu jarocińskiego i wędrujemy w kierunku zabudowań wsi Wilczyniec. Tu docieramy do szosy Jarocin – Dobrzyca i skręcamy w nią w prawo. Dalej mijamy przysiółek Olesie (powiat pleszewski). Przed Dobrzycą opuszczamy asfalt ukośnie w lewo i kierujemy się drogą gruntową w stronę zabudowań wsi. Mijamy szkołę, skręcamy w prawo w ul. Szkolną, przy dawnym kościele ewangelickim idziemy ulicą Koźmińską w lewo i kończymy wycieczkę na przystanku PKS w Rynku.