otwórz widżet facebooka

Z życzeniami do Elżbietanek

Dodano 19 listopada 2007, wpis archiwalny

    Rok 2007 dla Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety jest bogaty w wielkie wydarzenia i rocznice. Po pierwsze cały ten rok jest czasem świętowania Jubileuszu 800-lecia narodzin św. Elżbiety Węgierskiej. W tym roku przypada 165. rocznica powstania Zgromadzenia, 190. rocznica narodzin Współzałożycielki Zgromadzenia Marii Luizy Merkert i 135. rocznica Jej śmierci. Również w tym roku Kościół wyniósł  do chwały ołtarza Współzałożycielkę i Pierwszą Przełożoną Generalną Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety Marię Luizę Merkert nadając jej tytuł Błogosławionej. Uroczystości beatyfikacyjne odbyły się 30. września 2007 r. w Nysie, mieście narodzin, działalności i śmierci bł. Marii Luizy.

{mosimage}    Podczas obchodzonej w Jarocinie niedzielnej uroczystości z życzeniami pospieszył m.in. starosta jarociński Stanisław Martuzalski. W imieniu władz powiatu życzył siostrom wytrwałości w wypełnianiu bożego powołania. Niech każdy dzień będzie świadectwem i  wyrazem Waszego miłosierdzia względem każdego potrzebującego człowieka – powiedział S. Martuzalski. Jednocześnie starosta podziękował Elżbietankom za to, że potrafią przeciwdziałać ludzkiej oziębłości, angażując w swoje powołanie lokalną społeczność. Dziękujemy, że tworzycie miejsca, w których każdy znajdzie ciepło i przychylność. Jesteśmy dumni, że miejscem, gdzie realizujecie swoje powołanie jest powiat jarociński – powiedział wzruszony włodarz powiatu wspominając czasy, kiedy będąc małym chłopcem służył w marcińskiej parafii jako ministrant.            

 


Święta Elżbieta (1207–1231) była córką króla Węgier Andrzeja II. W wieku 14 lat wzięła ślub z Ludwikiem IV, synem Hermana, hrabiego-palatyna saskiego i landgrafa Turyngii. Mieszkała z mężem w Turyngii, mieli troje dzieci: Hermana, Zofię i Gertrudę. Ludwik zmarł w 1227 roku podczas wyprawy krzyżowej do Ziemi Świętej. Elżbieta odsunęła się wtedy od życia dworskiego, przeniosła się do Eisenach, a następnie do Marburga. W roku 1228 złożyła śluby zakonne, stając się jedną z pierwszych tercjarek franciszkańskich. Oddała się całkowicie modlitwie, pokucie i uczynkom miłosierdzia. Fundowała przytułki dla biednych, gdzie osobiście usługiwała ubogim, karmiąc ich i opiekując się nimi. Ciężka praca połączona z surowym trybem życia spowodowała jej rychłą śmierć w nocy z 16 na 17 listopada 1231 roku. Kult świętej rozprzestrzeniał się w Europie bardzo szybko, a już w roku 1235 Papież Grzegorz IX ogłosił ją świętą.



×