Obchody 67 rocznicy zbrodni katyńskiej

Faktem jest, że zbrodnia katyńska jest jednym z najbardziej brutalnych owoców walki z komunizmem.   Przed 67 laty na polecenie najwyższych władz Związku Sowieckiego w Katyniu, Twerze, Charkowie, Kijowie, Mińsku i innych miejscowościach NKWD zamordowała około 22 tysięcy polskich jeńców - oficerów służby stałej i rezerwy Wojska Polskiego, oficerów i podoficerów Korpusu Ochrony Pogranicza, funkcjonariuszy Policji Państwowej i Straży Więziennej, pracowników wywiadu i wymiaru sprawiedliwości. Zginął kwiat inteligencji polskiej.

Wyrok na życie polskich jeńców przetrzymywanych w obozach na terytorium ZSRR zapadł 5 marca 1940 roku. Od początku kwietnia do maja 1940 r. trwało systematyczne i planowe zabijanie oficerów. Dla bezpieczeństwa pętano ręce skazańców drutem kolczastym i zabijano strzałem w tył głowy. W 1943 r. Niemcy odkryli groby w Katyniu, ale świat milczał. Po wojnie sowieci bezskutecznie próbowali obarczyć winą za katyńską zbrodnię Niemców. Musiało minąć 47 lat, aby Rosjanie przyznali się do zbrodni. Dokładnie 13 kwietnia 1990 r. agencja TASS ogłosiła lakoniczną informację, w której przyznano, że zbrodni dopuściła się NKWD.

Zbrodnia wg opinii Instytutu Pamięci Narodowej uważana jest za ludobójstwo (zbrodnię przeciwko ludzkości) – co jednocześnie jest odrzucane przez Rosję. Istotne jest to, że w przypadku ludobójstwa sprawców zbrodni nie można objąć przedawnieniem.